Παρεντερική οδός

Χορήγηση φαρμάκων

Η χορήγηση φαρμάκων στους ασθενείς είναι μία από τις βασικότερες δουλειές του νοσηλευτικού προσωπικού η οποία επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια της βάρδιας και απαιτεί από τον νοσηλευτή/νοσηλεύτρια  να διαθέσει όλη την προσοχή του προκειμένου να διεκπεραιώνεται με ασφάλεια. 

Φάρμακο είναι κάθε χημική ουσία που

εισέρχεται στον οργανισμό,

απορροφάται και κατανέμεται στα κύτταρα, τους ιστούς ή σε συγκεκριμένα όργανα, και

μεταβάλλει τη φυσιολογική λειτουργία  τους. 

Με τη χορήγηση των φαρμάκων επιτυγχάνεται: 

• θεραπεία (πχ αντιβιοτικά)
• πρόληψη (πχ εμβόλια, ηπαρίνη για πρόληψη θρόμβωσης)
• διάγνωση (πχ σκιαγραφικές ουσίες)
• ανακούφιση συμπτωμάτων (πχ παυσίπονα).

Τα φάρμακα ταξινομούνται με βάση:

• Την οδό χορήγησης 
• Τη μορφή
• Το αν είναι συνταγογραφούμενα ή όχι
• Την αποτελεσματικότητά τους σε κάποιο σύστημα του ανθρώπινου
οργανισμού (πχ αναλγητικά, αντιυπερτασικά)
• Σε αυτήν την ταξινόμηση υπάρχουν φάρμακα που ανήκουν σε πολλές
κατηγορίες (πχ ασπιρίνη: αναλγητικό, αντιπυρετικό και αντιφλεγμονώδες
φάρμακο).

Παράγοντες που επηρεάζουν τη δράση και τη δόση των φαρμάκων

• Ηλικία
• Φύλο και εγκυμοσύνη
• Βάρος
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες

• Προβλήματα υγείας (ήπαρ, νεφροί)
• Γενετικοί παράγοντες
• Φαρμακοδυναμική και φαρμακοκινητική

Οι νοσηλευτές πρέπει να γνωρίζουν:

Τις βασικές ενδείξεις των φαρμάκων.  

Τις φυσιολογικές δόσεις

Τις οδούς χορήγησης

Πιθανές παρενέργειες

Βασικά μαθηματικά για τον υπολογισμό των δόσεων

Οι νοσηλευτές στην Ελλάδα δεν συνταγογραφούν φάρμακα

Οδοί χορήγησης φαρμάκων

  • Ο τρόπος με τον οποίο θα χορηγηθεί ένα φάρμακο εξαρτάται από: 
  • τις ιδιότητες του φαρμάκου και 
  • τους θεραπευτικούς στόχους.

Με  βάση τα παραπάνω διακρίνουμε δύο κύριες οδούς -διαδρομές χορήγησης των φαρμάκων:

  • Εντερική (μέσω του γαστρεντερικού συστήματος) 
  • Παρεντερική (παρακάπτεται το γαστρεντερικό σύστημα)

Εντερική οδός 

Από το στόμα (Per os)

  • H ευκολότερη και απλούστερη αλλά ασταθής οδός χορήγησης.
  • Το φάρμακο μεταβολίζεται από το έντερο ή το ήπαρ και περιορίζει την αποτελεσματικότητα του.
  • Αλληλεπιδράσεις τροφής – φαρμάκου

Από το ορθό

  • Παράκαμψη πυλαίας κυκλοφορίας.
  • Χρήση σε ασθενείς με έμετο.

Παρεντερική οδός

Ενδοφλέβια ένεση (IV)

  • Ταχεία δράση του φαρμάκου.
  • Χορηγούνται μεγάλες ποσότητες. 
  • Απαιτείται προσεκτικός έλεγχος του ρυθμού έγχυσης προς αποφυγή παρενεργειών λόγω της υψηλής συγκέντρωσης φαρμάκου.

Ενδομυική ένεση (IM)

  • Ταχεία απορρόφηση
  • Ειδικά σκευάσματα παρατεταμένης δράσης (Αργή απορρόφηση)

Υποδόρια (SC)

  • Βραδύτερη απορρόφηση και μείωση κινδύνου σε σχέση με την ενδοφλέβια.

Με  εισπνοή

Από το δέρμα

Μορφές φαρμάκων

Μια φαρμακευτική ουσία για να χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι μορφοποιημένηστην κατάλληλη φαρμακοτεχνική μορφή. Η δραστική ουσία είναι ενσωματωμένη σε άλλα υλικά που επιτρέπουν την απευθείας εφαρμογή φαρμάκων σε ανθρώπους ή ζώα. Τα υλικά αυτά λέγονται έκδοχα.

  1. Δισκία
  2. Κάψουλες
  3. Υπόθετα
  4. Σιρόπια: 
  5. Ενέσιμα διαλύματα: 
  6. Αλοιφές:
  7. Εισπνεόμενα φάρμακα